Questo post é stato letto 24830 volte!
Oggi, una poesia satirica sulle massaie, sperando di non urtare la suscettibilità di tutte quelle donne che giornalmente fanno la spesa:
A PUTIHA
Quand’a fimmina nda putiha vaji,
non nc’è riparu pe lu pover’omu.
Si tu nci menti prescia…parimai!
Ti guarda stort’e resti com’un nciomu.
Girija tra li bancuni e li scaffali,
non vidi l’ura mi ttacca buttuni.
Na chjacchjerat’e subitu su sciali,
apri la gargia e non si ferma cchjuni.
Mi jinchi chidda bursa di la spisa,
signuri meu nci voli na jornata.
Si na persuna poi nci duna ntisa,
ti baca pemmi bbugghji la pignata.
Tu cu pacenza fora ti ndi staji,
ti nchjana lestu lu colisterolu,
ti scur’o cori ca non nesci mai,
resti mpalatu ddà com’un citrolu.
E quandu rriv’o bancu alimentari,
cuntinua ancora cu lu cuncertinu!
Nu repertoriu chi non nd’avi pari.
Oh maru cu nci capita vicinu!
A testa ti zurrija, non sai chi fari,
ca quand’è l’ura di lu pagamentu,
ti veni voglia mi ti jett’a mari,
c’ancora non finìu lu parramentu.
Oh fimmini non mi ll’avit’a mali,
ca vui vinciti sempri la partita,
dill’omu siti lu pipedd’e u sali,
a vita ncia renditi…sapurita!
Rocco Criseo
Questo post é stato letto 24830 volte!


